Zuidereiland1

20 maart
Vandaag trekken wij door naar de oostkust naar de plaats Portobello (ligt op een landtong oostelijk van Dunedin) De dag begint met regen maar na een 100 km rijden klaart het op en ziet de wereld er weer veel vriendelijker uit. We kunnen weer mooie plaatjes maken. Rijden hier een hele tijd door een dunbevolkte omgeving. Onderweg gaan wij er in de stad Dunedin even uit om jullie op de hoogte te brengen. Na een uurtje trekken we door naar het uiterste puntje van Peninsula. Het is al tegen 18.00 uur als we in het plaatsje Portobello aankomen. Op de camping is geen camperplaats meer en we worden doorverwezen naar het tentgedeelte dus geen stroom en water. Het lijkt de sprakelingen(geboorteplaats Gea) wel zegt Gea. Dit alles is een zorg voor later want we kunnen nog een Pinguinplaats bezoeken. Hiervoor moeten we nog 12 kilometer rijden en de gids wil daar nog wel even opwachten. Dus jakkeren we nog verder om de pinguïns te zien. Hoezo geen haast! Het blijkt de moeite waard want de gids brengt ons naar een afgelegen strand waar we op speciaal gemaakte plekken de bijna uitgestorven geeloog pinguin kunnen zien. Gea ontwikkeld zich deze dagen tot een echte vogelspotter!!! Harry S wil jij haar een keer meenemen.? Met een rammelende maag komen wij om 21.30 uur op de camping aan koken ons wat te eten. Morgen is er weer een dag.

21 maart
In de ochtend is er opnieuw een vogel die in de belangstelling staat. We gaan naar het centrum voor de Albatros. De natuur mag er trouwens ook zijn het is een prachtig gebied met een uitzicht op de albatros en ook op een aantal zeerobben. Het waait hier hard en dat is aan de zee goed te zien. Een prachtige plek!!
We trekken door naar een camping in de stad Dunedin en gaan daar de stad in. Tegen de avond komen we meer op Simon zijn terrein en bezoeken een rugbywedstrijd. De Highlanders spelen die middag tegen een Zuid-Afrikaansteam. Het blijkt een heel familiegebeuren te zijn met bier and chips.We werden als vreemdelingen hartelijk ontvangen en wij waren beiden verbaasd dat het ook op deze manier kan. Niks geen relletjes en scheldpartijen!!
Helaas was het erg koud en halverwege de wedstrijd ben ik Gea kwijtgeraakt. Na een toiletbezoek was ze in het verkeerde vak gaan zitten. Gelukkig werd ze door eeen bezorgde Simon weer teruggevonden. De wedstrijd was ofschoon we de spelregels niet precies kenden amusant. Simon denkt een aantal van de trucks op woensdagavond goed te kunnen gebruiken.
Na de wedstrijd in het bijna donker in een half uur op de fiets naar ons motorhome teruggereden.

22 maart
Hoera Gea is jarig en dat gaan we vieren.
We gaan op weg naar Oamaru een 80 kilometer noordelijk van Dunedin. Bezoeken in Dunedin nog een kerk en maken daar een presbyteriaanse dienst mee. We worden ook daar allervriendelijkst ontvangen. De diensten zijn hier tweetalig (engels,maorisch). We waren nieuwsgierig hoe een kerkdienst hier ingevuld wordt. Het lijkt veel op de protestantse kerk. Ook hier veel ouderen en weinig of geen jongeren.
Onderweg komen we op een prachtige plek een grote kolonie zeeleeuwen en robben tegen. Prachtig omdat in de de pure natuur te zien. De kust is hier erg mooi en de zee onstuimig!! We bezoeken nog de Mouraki Boulders. Dit zijn een aantal enorme ronde keien die hier op het strand liggen. Hierna opzoek naar een camping want het wordt tijd om Gea haar verjaardig te vieren . Restaurant The Last Post in Oamaru is de plek waar dat moet gebeuren.
We genieten volop en sluiten af met elk een tweetal glazen C die hier voor een acceptabele prijs te krijgen zijn. Nog meer verliefd dan wij al waren gaan we door een romantisch en donker park als eenden terug naar ons home.

23 maart
Een lange tocht wacht ons. We rijden deze dag ruim 450 kilometer in een grotendeels vlakke omgeving. Pas in de buurt van Christchurch komen we de voor ons inmiddels bekende heuvels en bergen met de mooie kleuren weer tegen. De reis verloopt voorspoedig en we vinden om 16.00 uur een plek in Kaikoura. Hier gaan we op zoek naar de walvis en de dolfijn.
Op speciaal verzoek maken we nog een paar plaatjes van de camper zowel aan de buiten als binnenkant.

24 maart
Kaikoura is een echt toeristenplaatsje. Vrijwel alles staat in het teken van de walvis en de dolfijn.
Dat is ook de reden dat wij hier zijn. Het weer is nogal onstuimig en de laatste dagen is de boot niet uitgevaren. Vandaag kan dat wel weer. Wij gaan om 12.30 uur. Er wordt gewaarschuwd voor zeeziekte onderweg. Het is een snelle boot om in een korte tijd een eind uit de kust te komen. Behoorlijk wat mensen hebben een zakje nodig. Wij als echte Nederlanders gelukkig niet.
We stoppen onderweg een paar keer maar walvissen zien we niet. Jammer want daar was het toch om begonnen. We krijgen omdat we geen walvissen gezien hebben 80 % van ons geld terug.
Morgen kijken of het met de dolfijnen beter gaat!! We maken ons langzamerhand op om door te reizen naar Australie. Vrijdag vliegen wij naar Sydney en halen dan de volgende dag onze nieuwe huurcamper op.

Tot later!!